 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
 |
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
Het werk van de schilder Pim Trooster (Zwolle 1954) laat zich niet makkelijk omschrijven. Misschien is zijn kunstenaarsschap nog het beste te begrijpen vanuit het schilderen zelf. Niet vanuit het schilderen en de schilderkunst in het algemeen maar heel specifiek vanuit de manier van werken van Trooster. Een bezoek aan zijn atelier impliceert een confrontatie met een grote diversiteit aan werk. Grote en kleine formaten, figuratief en abstract, realistisch en symbolisch, kleurrijk, helder, en expressief maar ook donker, dreigend en sober. Tijdens een bezoek aan zijn atelier maken we kennis met (het werk van) een schilder wiens manier van werken doet denken aan het spelen van een jazz-muzikant. Op basis van bekende thema's, melodieën, vormen, structuren, op basis van verkenningen van de traditie, improviserend iets aan die traditie toe te voegen. Soms in de vorm van een solo, soms door middel van een geheelnieuwe compositie. Maar ook dan is het nooit af, ruimte voor improvisatie, voor verkenning en vernieuwing zijn integraal onderdeel van zo'n compositie.
Trooster is een schilder die als een jazzmuzikant staat in de traditie van het schilderen.